1. „Wierzę w Jezusa Chrystusa, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Dziewicy…”.

W każdą niedzielę gromadzimy się tu, na tym czcigodnym miejscu, kiedy słońce dosięga południa, aby złożyć takie wyznanie wiary. Dziś pragniemy uczynić to w sposób szczególnie uroczysty.
Oto bowiem Ten, który począł się z Ducha Świętego i narodził się z Dziewicy - zmartwychwstał:
trzeciego dnia zmartwychwstał.

Mówi w dzisiejszej liturgii św. Piotr:
„Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem świętym i mocą” (Dz 10,38).
Tą samą mocą Ten, który „ukrzyżowan był, umarł i pogrzebion”, trzeciego dnia zmartwychwstał!

2. Victime paschali laudes immolent christiani!
Wielbimy dziś Chrystusa - Żertwę Paschalną - jako Zwycięzcę śmierci. I wielbimy dziś tę Moc, która sprawiła zwycięstwo nad śmiercią i dopełniła Ewangelię Chrystusowych czynów i słów ostatecznym świadectwem Życia!

I wielbimy dziś Ducha Świętego, z którego się począł w łonie Dziewicy, którego mocą namaszczony przeszedł przez mękę, śmierć i zstąpienie do piekieł, którego mocą żyje! i śmierć Mu więcej panować nie będzie! (por. Rz 6,9).

3. Wielbimy Ducha Świętego, „Pana i Ożywiciela”. W tym roku, w którym Kościół cały w swej powszechności wspomina dzieło Soboru Konstantynopolitańskiego I, wyznajemy „Ducha Świętego, który wraz z Ojcem i Synem odbiera chwałę i cześć”.

I wielbimy moc tego Ducha, Pana i Ożywiciela, objawioną najpełniej w zmartwychwstaniu Chrystusa.

4. Chrystus Zmartwychwstały przejdzie przez drzwi zamknięte do wieczernika, w którym zgromadzeni są Apostołowie, stanie pośrodku nich i powie: „Pokój wam!… Weźmijcie Ducha Świętego” (J 20,21-22).

W tych słowach, w tym Boskim tchnieniu, otworzy nowy czas: czas Zesłania Ducha Świętego, czas narodzin Kościoła. Jest to czas Pięćdziesiątnicy - odległy od dnia dzisiejszego o pięćdziesiąt innych dni - a przecież już w całej pełni wpisany w dzisiejsze święto Paschy i w nim zakorzeniony.

Będziemy w tym roku ze szczególną gorliwością oczekiwać Pięćdziesiątnicy - cały Kościół, a w sposób szczególny ci, którzy przez sukcesję biskupią mają dziedzictwo Apostołów. Będziemy się do niej sposobić od dzisiaj, od dnia, w którym Zmartwychwstały Pan powiedział do Apostołów: „Pokój wam… Weźmijcie Ducha Świętego”. 5. Kościołowi przeto i światu przesyłam życzenia pokoju, wielkanocnego pokoju - pokoju prawdziwego i trwałego.

Przesyłam te życzenia wszystkim, którzy żyją w niepokoju, napięciu, zagrożeniu - ludziom i ludom - zwłaszcza tym, którym tego pokoju najbardziej potrzeba:
„Pokój wam”!

6. Mors et vita duello conflixere mirando. Niech zwyciężają myśli pokoju. I niech zwycięża szacunek dla życia. Wielkanoc niesie z sobą orędzie życia wyzwolonego od śmierci, życia ocalonego od śmierci. Niech zwyciężają myśli i programy ocalenia od śmierci życia ludzkiego - a nie programy, które widzą postęp człowieka w prawie zadawania śmierci życiu, które zaledwie się poczęło.

7. „Wierzę w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Dziewicy”.

Dzisiaj tej Dziewicy-Matce Zmartwychwstałego śpiewamy:
Regina coeli laetare,
quia quem meruisti portare
resurrexit sicut dixit, Alleluia.

Wspominając Constantinopolitanum I., od którego dzieli nas 1600 lat, wspominamy również Ephesinum po latach 1550, aby wielbić Ducha Świętego w największym z Jego dzieł: we Wcieleniu Przedwiecznego Słowa.

Pamięć tej drugiej rocznicy jest nowym motywem wielkanocnej również radości Kościoła z Maryją: Regina coeli laetare.

8. Oby serca nasze tak były otwarte na orędzie Ducha Świętego, „Pana i Ożywiciela”, zawarte w Zmartwychwstaniu Chrystusa, jak było otwarte Jej serce: serce Królowej Nieba.

Niech teraz życzenie wielkanocnej radości gaudium paschale - wypowiedzą słowa przekazywane w różnych językach. Niech dotrą one do wszystkich. Niech wszystkim zwiastują Moc Pana. Niech wszystkim głoszą prawdę nadziei!

Z Placu św. Piotra na Watykanie, w Wielką Niedzielę 1981 r.